Ορισμοί
- Διαμεσολάβηση, όπως ορίζεται από το Ν.4640/2019, είναι η διαδικασία υποβοηθούμενης διαπραγμάτευσης με σκοπό την επίλυση μιας διαμάχης με την βοήθεια ενός αμερόληπτου τρίτου μέρους στην οποία τα μέρη προσφεύγουν κατόπιν συμφωνίας και με την θέληση τους.
- Στην διαμεσολάβηση υπάγονται διαφορές ιδιωτικού δικαίου στις οποίες τα μέρη έχουν την εξουσία διάθεσης του αντικειμένου της διαφοράς (π.χ. αστικές, εμπορικές, εταιρικές, οικογενειακές, εργατικές διαφορές).
- Διαμεσολαβητής νοείται τρίτο σε σχέση με τα μέρη πρόσωπο, που έχει υποστεί ειδική εκπαίδευση, από το οποίο ζητείται να αναλάβει διαμεσολάβηση με τρόπο ουδέτερο, αμερόληπτο, κατάλληλο, και αποτελεσματικό.
- Παραστάτης δικηγόρος διαμεσολάβησης είναι ο δικηγόρος του κάθε μέρους ο οποίος είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος στην διαδικασία της διαμεσολάβησης και βοηθά τον πελάτη του για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Τα στάδια της Διαμεσολάβησης
- Στάδιο 1 (Πριν την Διαμεσολάβηση): Συναντήσεις με τα μέρη, συλλογή υλικού, δημιουργία φακέλου, εκτίμηση της υπόθεσης, προετοιμασία, σύνταξη συμφωνιών, κατευθυντήρια διαβούλευση.
- Στάδιο 2 (Έναρξη Διαμεσολάβησης) : εισαγωγή από τον Διαμεσολαβητή, εναρκτήριες ομιλίες των μερών, πρώτη παράθεση των ζητημάτων της διαμάχης.
- Στάδιο 3 (Κατά την διάρκεια της Διαμεσολάβησης) : Ανταλλαγή απόψεων και διερεύνηση θεμάτων, συμφερόντων, ενδιαφερόντων.
- Στάδιο 4 (Διαπραγμάτευση) : κοινές και κατ ιδία συναντήσεις, δημιουργία επιλογών και διαμόρφωση αντικειμενικών κριτηρίων, διαπραγμάτευση λύσης και επίτευξη συμφωνίας.
- Στάδιο 5 (Οριστικοποίηση Συμφωνίας) : σύνταξη συμφωνιών και ολοκλήρωση διαδικασίας.
- Στάδιο 6 (Παρακολούθηση και Εφαρμογή) : μετα-επικοινωνία και παρακολούθηση καλή εφαρμογής συμφωνίας και ικανοποίησης μερών